Kynnir sér skólastarfið í VMA
Í síðustu og þessari viku hefur Stephanie Nersessian, sögu- og landfræðikennari frá framhaldsskólanum Lycée – Les Trois Sources í Bourg-Les Valence í Suður-Frakklandi verið með annan fótinn í VMA til þess að kynna sér ýmislegt í skólastarfinu. Einnig hefur hún heimsótt aðrar menntastofnanir á Akureyri, m.a. Háskólann á Akureyri, Menntaskólann á Akureyri og Símenntunarmiðstöð Eyjafjarðar. Bourg-Les Valence er um 15 þúsund manna bær, skammt frá borginni Valence, þar sem búa um 60 þúsund manns. Á þessu svæði eru fjórir framhaldsskólar, Lycée er einn þeirra.
Stephanie er á Akureyri til þess að safna í sarpinn öllum mögulegum hugmyndum úr skólastarfi sem hún telur að skóli hennar í Frakklandi geti nýtt sér. Á sama tíma eru kollegar Stephanie frá þessum sama skóla í fimm öðrum löndum – Ítalíu, Noregi, Spáni (Tenerife) Póllandi og Þýskalandi - til þess sömuleiðis að safna hagnýtum upplýsingum um skólastarf í reynslu- og fróðleikspokann. Þegar heim verður komið ætla kennararnir að bera saman bækur sínar. Stephanie er þess fullviss að ýmislegt sem hún og hinir fimm kennararnir kynnast í skólunum, þar á meðal VMA, eigi eftir að nýtast til framtíðar í starfi Lycée. Þessar kynnisferðir kennaranna til landanna sex eru styrktar af Erasmus – styrkjaáætlun Evrópusambandsins fyrir mennta-, æskulýðs- og íþróttamál. Hér má sjá lýsingu á þessu Evrópuverkefni kennaranna í Lycée - á frönsku. Þeim sem ekki skilja frönskuna skal bent á að Google Translate fangar nokkuð vel meginlínur í verkefninu - hvort sem er á ensku eða íslensku.
Um margt er skóli Stephanie í Suður-Frakklandi líkur VMA. Nemendurnir eru þó ívið færri eða um 800 en skólinn er, eins og VMA, með blöndu bóklegs og verklegs náms. En margt segir hún að sé ólíkt og það vekur hennar athygli að nemendahóparnir í VMA eru mun fámennari en hún á að venjast úr sínum skóla þar sem er nokkuð algengt að allt að 35 nemendur séu í bekk. Stephanie segist upplifa að nálgun kennara og nemenda sé mun meiri í VMA en hún eigi að venjast sem komi væntanlega til af því að hér séu nemendahóparnir minni. Eftir að hafa upplifað þetta fyrirkomulag í VMA segist hún gjarnan vilja sjá mun minni nemendahópa í sínum skóla. Athygli hennar vekur líka að meiri ró sé yfir skólastarfinu en í hennar skóla, minni hávaði á göngum o.s.frv. Hér séu skólarnir opnir og fólk geti gengið út og inn án sérstakra ráðstafana. Skólinn hennar í Frakklandi sé hins vegar alltaf læstur og starfsfólk og nemendur hafi því aðgangskort að honum til þess að komast inn. Þetta segir hún að sé gert til þess að koma í veg fyrir að óviðkomandi komi inn í skólann, til dæmis með tilliti til mögulegrar hryðjuverkaógnar.
Skólaárið í Lycée hefst í byrjun september og lýkur í lok júní. Á skólaárinu er samtals tveggja mánaða frí – fyrst tvær vikur í október, aftur tvær vikur í kringum jólin, tvær vikur í lok febrúar og loks tvær vikur í kringum páskana í apríl.
Stephanie segir afar mikilvægt að fara reglulega í endurskoðun á skólastarfinu og því séu slíkar heimsóknir mikilvægar. Heimurinn breytist hratt og fjölmenningarsamfélagið stækki ár frá ári. Í Frakklandi séu margir innflytjendur og þeir komi víða að – m.a. frá Afríku og Mið-Austurlöndum, t.d. frá Sýrlandi. Þetta þurfi allt að hafa í huga í kennslu og skólastarfi. Áskoranirnar séu því fjölmargar í skólastarfi nútímans og um margt öðruvísi en þær voru fyrir nokkrum árum.